فضاهاي بيرون شهري در طول تاريخ:
سدهها بعد در دورهي رنسانس با تغيير ساختار كالبدي شهرهاي باستاني وپيريزي شهرهاي نوين و با پرداختن هنرمندان به نظم و تزئينات و اجزاي دوران كلاسيكيونان و روم، نخستين نشانههاي آگاهانهي شهرسازي به صورتهايي چون كاربرد نظمو رديف در درختكاري و چراغهاي خيابان، پديدار گشت. از اين زمان به بعد بود كهدگرگوني و تكامل فضاهاي شهري رشد فزايندهاي يافت، به طوري كه ميتوان گفت: «هنرگوتيك بر بستر خاك و روستا رشد كرد و هنر رنسانس هنر شهر بود». تغيير در ساختارفضايي شهرها كه در دورهي رنسانس آغاز شده بود، در سدههاي 17، 18 و 19 در پيتحولات تاريخي گستردهتر ادامه يافت، تا تغيير شكل حقيقي خود را در سدهي نوزدهم و باظهور انقلاب صنعتي به دست آورد. در مقايسه با شهرهاي امروزن، شهرهاي پيش ازانقلاب صنعتي مكانهايي ساده بودند. مردم براي رسيدن به مقاصدشان بيشترپيادهروي ميكردند و تنها مسيرهاي حمل و نقل شهروندان خيابانها بود. بيشترهمشهريان همديگر را ميشناختند و نياز كمي به نشانه سازي راهنمايي كننده وجودداشت. با پيش آمدن انقلاب صنعتي افزايش توليدات، دگرگوني شيوه توليد، توزيع وگسترش كارخانهها در شهر و بحران محيط زيست، چهرهي شهرها دگرگون شد. پاريسنخستين و برجستهترين شهري بود كه تلاشهاي مهمي در آن در جهت شهرسازي انجامداده شد. در دوران فرمانروايي ناپلئون سوم بود كه پارگ همگاني به عنوان جزيرهايكوچك از طبيعت در دل شهر قرار گرفت و بهرهگيري از گياهان در فضاهاي شهري درنيمهي دوم اين سده رواج يافت. در سدهي نوزدهم همچنين تجهيزاتي مثل كيوسك وسايهبان ساخته شد و كوچههاي شهري شكل امروزين خود را به دست آوردند |
خرید و دانلود | 5,000 تومان نوع فایل :زیپ | تعداد صفحات :100 گزارش تخلف به پلیس سایت |